Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN
MUZEUM HISTORII ŻYDÓW POLSKICH POLIN
8 listopada wybraliśmy się wraz z grupą do Muzeum Historii Żydów
Polskich Polin na ponad 2 godzinne warsztaty pod tytułem ,,Młodzi Gniewni Wokół Marca
68".
Podczas zajęć rozmawialiśmy o tym, jak żyła młodzieży pokolenia Marca '68, oglądaliśmy fragmenty filmów i pamiątki z tamtych czasów znajdujące się na wystawie.
Na początku spotkania Pan edukator opowiedział nam o wydarzeniach, które stały się impulsem dla studenckich protestów w marcu 1968 r. a była to tzw. sprawa „Dziadów”. Spektakl ten, reżyserowany przez Kazimierza Dejmka, z Gustawem Holoubkiem w roli Gustawa, miał swoją premierę pod koniec listopada 1967 r. w Teatrze Narodowym w Warszawie. W styczniu 1968 roku kierownictwo PZPR zawiesiło spektakl, co spotkało się z ogromnym protestem.
1 lutego grupa studentów zaczęła zbierać podpisy do Sejmu o przywrócenie spektaklu ,,Dziady" oraz „polityce odcinania się od postępowych tradycji narodu polskiego”.
W marcu 1968 r. decyzją ministra oświaty i szkolnictwa wyższego dwóch studentów zostało bezprawnie skreślonych z listy studentów Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego za udział w demonstracji 30 stycznia i przekazywanie informacji zagranicznym dziennikarzom.
8 marca 1968 r. na dziedzińcu Uniwersytetu Warszawskiego odbył się protestacyjny wiec, na którym zebrało się kilka tysięcy studentów. Zebranych rozpędzała milicja i ORMO.
Prorektor Uniwersytetu Warszawskiego oświadczył, że wiec jest nielegalny i dał studentom 15 minut na opuszczenie dziedzińca.
Rozchodzący się demonstranci zaatakowani zostali niezwykle brutalnie przez oddziały ZOMO. Jeszcze tego samego dnia przeprowadzono aresztowania w środowisku studenckim. Raporty Służby Bezpieczeństwa podsunęły partyjnemu kierownictwu nazwiska młodych ludzi żydowskiego pochodzenia jako rzekomych inspiratorów demonstracji. Podchwyciła to propaganda, przedstawiając paranoiczną wizję żydowsko-neonazistowskiego spisku.
Podczas zajęć rozmawialiśmy o tym, jak żyła młodzieży pokolenia Marca '68, oglądaliśmy fragmenty filmów i pamiątki z tamtych czasów znajdujące się na wystawie.
Na początku spotkania Pan edukator opowiedział nam o wydarzeniach, które stały się impulsem dla studenckich protestów w marcu 1968 r. a była to tzw. sprawa „Dziadów”. Spektakl ten, reżyserowany przez Kazimierza Dejmka, z Gustawem Holoubkiem w roli Gustawa, miał swoją premierę pod koniec listopada 1967 r. w Teatrze Narodowym w Warszawie. W styczniu 1968 roku kierownictwo PZPR zawiesiło spektakl, co spotkało się z ogromnym protestem.
1 lutego grupa studentów zaczęła zbierać podpisy do Sejmu o przywrócenie spektaklu ,,Dziady" oraz „polityce odcinania się od postępowych tradycji narodu polskiego”.
W marcu 1968 r. decyzją ministra oświaty i szkolnictwa wyższego dwóch studentów zostało bezprawnie skreślonych z listy studentów Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego za udział w demonstracji 30 stycznia i przekazywanie informacji zagranicznym dziennikarzom.
8 marca 1968 r. na dziedzińcu Uniwersytetu Warszawskiego odbył się protestacyjny wiec, na którym zebrało się kilka tysięcy studentów. Zebranych rozpędzała milicja i ORMO.
Prorektor Uniwersytetu Warszawskiego oświadczył, że wiec jest nielegalny i dał studentom 15 minut na opuszczenie dziedzińca.
Rozchodzący się demonstranci zaatakowani zostali niezwykle brutalnie przez oddziały ZOMO. Jeszcze tego samego dnia przeprowadzono aresztowania w środowisku studenckim. Raporty Służby Bezpieczeństwa podsunęły partyjnemu kierownictwu nazwiska młodych ludzi żydowskiego pochodzenia jako rzekomych inspiratorów demonstracji. Podchwyciła to propaganda, przedstawiając paranoiczną wizję żydowsko-neonazistowskiego spisku.
Podczas warsztatów obejrzeliśmy fragment filmu „Marcowe
Migdały” mający nam pokazać, jak wyglądały zamieszki w marcu 1968 roku. Obejrzeliśmy
również fragment, gdzie bohaterowie filmu czytają o rzekomym przyjęciu u
żydowskiego chłopaka na którym odbywają się bananowe orgie, demoralizujące
polską młodzież.
Jeśli chcecie obejrzeć film, to jest on dostępny:
Po projekcji filmowej zeszliśmy do części
muzealnej, gdzie została przedstawiona historia polskich Żydów. Tam zostaliśmy
podzieleni na 3 grupy. Każda z grup dostała kilka pytań i chodząc po wystawie
miała za zadanie na nie odpowiedzieć.
Oto kilka z tych pytań:
Ilu żydów wemigrowało z polski w latach
1968-1970?
W latach 1968-1970 z polski wyemigrowało 13
tyś. osób
Ile dolarów Amerykańskich można było wziąć se
sobą ?
Ze sobą można było wziąć 5 dolarów Amerykańskich
Pełna nazwa skrótu TSKŻ?
Towarzystwo Społeczno-Kulturowe Żydowskie
Pełna nazwa skrótu ORMO?
Ochotnicza Rezerwa Milicji Obywatelskiej
Pełna nazwa skrótu ZOMO?
Zmotoryzowane Odwody Milicji Obywatelskiej
Po odnalezieniu odpowiedzi na wszystkie pytania
udaliśmy się na część wystawy, gdzie została ukazana jedna z warszawskich ulic.
Na wystawie zobaczyliśmy również kilka opowieści
Polskich Żydów którzy pisali o konieczności wyjazd z Polski.
Oto kilka krótkich opisów:
Oto kilka krótkich opisów: